Pavlus'un TİTUS'A MEKTUBU

TİTUS'A GİRİŞ

Genel bakış: Grek asıllı olan Titus, uzun süre Pavlus'la çok yakın bir işbirliği yapmıştır (Tit.1:4, 2Ko.8:23). Pavlus, yaymakta olduğu öğretiyi ileri gelen inanlılarla gözden geçirmek için Kudüs'e gittiğinde Titus'u birlikte götürür (Gal.2:1-3). Titus, bir kez de Korint'te (2Ko.7:6-8 2Ko.7:24), Pavlus'un temsilcisi olarak çıkıyor karşımıza. Bu mektubun yazıldığı tarihlerde ise Girit'teydi. Bu yöredeki inanlı topluluklarının ortaya çıkışında Pavlus'la yakın işbirliği içinde olduğu anlaşılıyor. Titus, Pavlus'un ayrılmasından sonra geri kalan işleri düzene sokma ve her kentte oluşan topluluğa ihtiyarlar atama görevini yüklenir (Tit.1:5). Yerini alacak birileri gelir gelmez, Pavlus'a katılması istenir (Tit.3:12). Daha sonra Pavlus'un onu Dalmaçya'ya (Arnavutluk ve eski goslavya toprakları) gönderdiğini okuruz (2Ti.4:10).
Pavlus'un gerek Girit'e yaptığı ziyaret, gerekse bunu izleyen diğer yolculukları Elçilerin İşleri kitabında yer almadığı için, Titus'a yazdığı bu mektubun tarihiyle olayların gelişimini tam olarak belirleyemiyoruz. En yaygın kanı, Pavlus'un, Elçilerin İşleri kitabının 28. bölümünde açıklanan olaylardan sonra salıverildiği yönündedir. Tekrar tutuklanıp Roma'da öldürülmeden önce Girit'i ve diğer birçok yeri ziyaret ettiği sanılıyor (1. ve 2. Timoteyus'a girişe bakınız).

Mektubun içeriği: Pavlus'un Titus'a verdiği görevi gözönüne alırsak, inanlılar topluluğunu güdecek önderlerde bulunması gereken özellikleri burada tekrarlaması pek şaşırtıcı olmamalıdır (Tit.1:6-9). Pavlus sağlam öğretiye ve tutarlı davranışlara duyulan ihtiyacı açıkça vurguluyor. Öğreti ve davranışlarında önemli sapmalar gösteren Giritli birçok din öğretmeni, bu konuların tekrar tekrar gündeme gelmesine neden olmuş olabilir (Tit.1:10-16; Tit.3:9-11).

Ana hatlar:
Tit.1:1-4 Giriş
Tit.1:5-16 Yönetim de öğreti de sağlam olmalı
Tit.2:1-3:11 Ne öğretmeli
Tit.3:12-15 Öğüt ve selamlar

1. Bölüm, Pavlus'un Titus'a mektubu